Głos Pacjenta Onkologicznego Nr 3/2018 (31)

12 „Głos Pacjenta Onkologicznego” nr 3, czerwiec 2018 Projekt realizowany ze środków PFRON Moja historia Po zabiegu chirurgicznym mojej le- wej piersi, okazało się, że operacja była bardzo radykalna. Usunięcie 16 wę- złów chłonnych spowodowało bardzo rozległy dół pachowy. Było to ogromne uszkodzenie ciała, skórę miałam tak na- ciągniętą na kościach klatki piersiowej, że każdy dotyk powodował ból. Dłużej niż inne kobiety dochodziłam do sprawności fizycznej, ponieważ musiałam doprowa- dzić skórę do takiego stanu, aby móc za- piąć stanik i mieć swobodę podniesienia ręki do góry. Po pewnym czasie zaczęłam się zastana- wiać, jak mogłabym polepszyć moją ru- chomość i wygląd, ponieważ do protezy się nie przyzwyczaiłam. Pierwsza proteza, któ- rą otrzymałam, była o dwa rozmiary więk- sza niż moja pozostała pierś, wykonana była z gumy napełnionej silikonem. Kiedy moje przyjaciółki zobaczyły, że nie jestem w stanie jej nosić, zrobiły zbiórkę i sprawiły mi protezę zagraniczną. Wreszcie miałam protezę silikonową, taką jaką nosiły kobiety na Zachodzie czy w Stanach. Byłam prze- szczęśliwa. W zasadzie, nie brak piersi był główną motywacją do wykonania rekonstruk- cji, a chęć usprawnienia ręki i obniżenia bólu, który był powodowany dotykiem lub nieskoordynowanym ruchem. Jako sports- menka byłam przyzwyczajona do aktyw- ności fizycznej, więc po założeniu klubu Amazonek wPoznaniu, oprócz świadczenia sobie wzajemnego wsparcia psychicznego, chciałam zachęcić kobiety po leczeniu raka piersi do aktywności fizycznej. Dr Krystyna Mika, kierownik Zakła- du Rehabilitacji w Centrum Onkologii Krystyna Wechmann, prezes Federacji Stowarzyszeń „Amazonki” dzieli się swoją trwającą 27 lat historią związaną z przeprowadzeniem pełnej rekonstrukcji piersi i dołu pachowego po radykalnym zabiegu mastektomii. Jej doświadczenia to zarazem obraz zmieniających się możliwości chirurgii w leczeniu i przywracaniu jakości życia kobietom po leczeniu raka piersi. Świadectwo zarówno determinacji pacjentki, jak i lekarzy do pełnego powrotu do sprawności. Zabieg profilaktycznej mastektomii to nie fanaberia, ale świadome ratowanie życia mastektomia z rekonstrukcją. Ostatnio mi- nister zdrowia podjął decyzję o refundacji profilaktycznego usunięcia jajników i jajo- wodów i zapowiedział, że wkrótce będzie wprowadzona refundacja profilaktycznej mastektomii u kobiet nosicielek mutacji BRCA. Czy kobieta po operacji oszczędzającej piersi – która jednak w dużym stopniu została w wyniku zabiegu zdeformowana – ma prawo do operacji plastycznej w ra- mach świadczeń NFZ? W takich wyjątkowych przypadkach fun- dusz może wyrazić zgodę. Jakie są najbezpieczniejsze, sprawdzone już metody rekonstrukcji piersi, wiążące się w niewielkim stopniu z działaniami niepożądanymi? Najbardziej bezpieczne metody rekon- strukcji piersi skutkujące niewielkim stopniem działań niepożądanych są rekon- strukcje z wykorzystaniem implantów. Naj- lepiej wykonywać takie zabiegi w dwóch etapach – najpierw wczepiamy ekspander, a potem protezę. Jeżeli mamy do dyspozycji siatkę, to zabieg rekonstrukcji piersi może- my przeprowadzić jednoczasowo. Jakie metody rekonstrukcji piersi, z wy- korzystaniem jakich technologii są obec- nie refundowane w Polsce? Obecne są refundowane implanty do re- konstrukcji. Niestety siatki nie są refundo- wane. Co decyduje o wyborze konkretnej me- tody rekonstrukcji piersi? Wspólna decyzja pacjentki z operatorem oraz doświadczenie chirurga w przeprowa- dzaniu zabiegu określoną metodą, z wyko- rzystaniem danej technologii medycznej. Jakie mamy nowości w chirurgii re- konstrukcyjnej u pacjentek leczonych z powodu raka piersi, które z nich są naj- bardziej obiecujące? Obecnie nowością w chirurgii rekon- strukcji piersi są zabiegi z wykorzystaniem biologicznej siatki tzw. ADM – świńska skóra pozbawiona komórek lub z zastoso- waniem syntetycznych siatek wchłanial- nych. Są to technologie opłacalne kosztowo i stosowane już szeroko na świecie, np. w Stanach Zjednoczonych są już standar- dem. Poza tym, duże nadzieje wiąże się też z operacjami z wykorzystaniem komórek macierzystych. Czym powinny kierować się pacjentki w wyborze ośrodka, czy też konkretnego lekarza w momencie usłyszenia diagnozy – rak piersi? Wybór ośrodka powinien być związany z możliwością kompleksowego leczenia raka piersi w jednym miejscu, czyli dany ośrodek powinien dysponować Oddziałem Chirurgii Onkologicznej wykonującym minimum 150 operacji raka piersi rocznie, Onkologii Klinicznej i Radioterapii. Ośro- dek taki powinien także współpracować, o ile nie ma możliwości robić tego u siebie na miejscu, z wyspecjalizowanymi placów- kami prowadzącymi rehabilitację chorych i leczenie wspomagające. Tylko taka kom- pleksowa terapia skojarzona daje możli- wość wyleczenia chorej. Natomiast chirurg onkolog operujący kobiety z rakiem piersi powinien wykonywać co najmniej 75 ta- kich zabiegów rocznie.