Głos Pacjenta Onkologicznego Nr 5/2018 (33)

4 „Głos Pacjenta Onkologicznego” nr 5, październik 2018 Projekt realizowany ze środków PFRON W leczeniu pacjentów z niedrobnoko- mórkowym rakiem płuca odchodzimy od klasycznej chemioterapii z zasto- sowaniem cytostatyków. Staramy się dobierać populację grupy chorych do odpowiedniej grupy leków, albo odpo- wiednie leki dla okre lonych pacjentów, u których potrafimy zidentyfikować okre lone zaburzenia molekularne. Na- le y wyartykułować mocno, e tera- pia, która jest prowadzona obecnie na całym wiecie u chorych z rozpozna- nym rakiem niedrobnokomórkowym płuca, jest leczeniem nazywanym po- tocznie personalizowanym. W tym zakresie sytuacja przedstawia się trochę dobrze i trochę źle. Z tego względu, e nie są to tanie leki i u pol- skich pacjentów niektóre z nich są sto- sowane w ramach programu lekowego Leczenia raka niedrobnokomórkowe- go płuca , który jest finansowany przez Ministerstwo Zdrowia. W programie tym mamy kilka klas preparatów. Przede wszystkim są to inhibitory kinazy tyrozynowej genu receptora naskórkowego czynnika wzrostu, Temat numeru Prof. Dariusz Kowalski, prezes Polskiej Grupy Raka Płuca, kierownik Oddziału Zachowawczego Kliniki Nowotworów Płuca i Klatki Piersiowej CentrumOnkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie wWarszawie przedstawia, jak leczeni s pacjenci z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w Polsce, na które leki dost pne dla pacjentów w wielu krajach Europy nadal czekamy. Leczenie farmakologiczne raka płuca i wyniosły w grupie VATS 89,9%, a w grupie torakotomii 84,7%. W wie- lu jednak pracach wyniki wskazują na porównywalną skuteczno ć obu metod. Palade i wsp. wykazali, e liczba pobra- nych węzłów techniką VATS po stronie lewej i prawej ródpiersia wyniosła od- powiednio 24 i 25,1 i była porównywal- na z liczbą węzłów pobranych w trakcie torakotomii: odpowiednio 21,1 i 25,2. Było to badanie prospektywne i rando- mizowane. Podobnie w pracy McKen- na i wsp. 5-letnie prze ycie u chorych operowanych metodą VATS wyniosły 75% i były porównywalne z techniką otwartą. Z kolei w pracy Walkera i wsp. odsetek 5-letnich prze yć wyniósł 95% i był lepszy w stosunku do torakotomii. Kolejnym zagadnieniem jest często ć nawrotów po leczeniu operacyjnym u chorych poddanych VATS-lobekto- mii. Szczególną uwagę budzi mo liwo ć wznowy miejscowej w miejscu minito- rakotomii związanej z bardzo wąskim dostępem umo liwiającym usunięcie resekowanej czę ci płuca. Badania Flo- resa i wsp. wykazały, e odsetek wznów miejscowych w grupie VATS jest ni szy w porównaniu do torakotomii i wyniósł odpowiednio 18% i 29%. W grupie pa- cjentów poddanych torakotomii wy szy odsetek dotyczył przerzutów odległych i wyniósł 63% (w grupie VATS 32%). Zastanawiającym jest fakt, e w przy- toczonym badaniu odsetek zmian synchronicznych stwierdzanych ródo- peracyjnie w grupie otwartej był wy szy w porównaniu do grupy VATS i wy- niósł odpowiednio 12% i 7%. W od- niesieniu do sugestii ryzyka wszczepów nowotworowych w miejscu minitora- kotomii liczne badania nie potwierdziły tej tezy, co jest prawdopodobnie wyni- kiem stosowanych obecnie sposobów zapobiegania tej sytuacji (ochrona pola operacyjnego, stosowanie specjalnych worków na usuwany płat). Technika VATS-lobektomii jest sto- sunkowo nową metodą leczenia chirur- gicznego raka płuca. W wietle licznych prac prezentowanych w wiatowym pi- miennictwie VATS-lobektomia znacz- nie ogranicza uraz okołooperacyjny wpływając na zmniejszenie dolegliwo- ci bólowych, skrócenie czasu hospita- lizacji i szybszego powrotu chorych do codziennej aktywno ci. Nadal pozostają kontrowersje dotyczące aspektu onkologicznego, które mogą być wyjaśnione jedynie na drodze badań prospektywnych. Bez wątpienia wdro enie VATS- -lobektomii do codziennej praktyki klinicznej wymaga odpowiedniego instrumentarium i oddzielnego spo- sobu kształcenia chirurgów począwszy od poziomu rezydentów. Wskazania dotyczące kryteriów kwalifikacji do VATS-lobektomii wraz z nabywanym do wiadczeniem ulegają poszerzeniu, jednak wydaje się, e w chwili obecnej wczesne postacie raka płuca powinny być głównie leczone wy ej wspomnia- ną techniką. Chirurgia małoinwazyj- na jest dynamicznie rozwijaj cym si działem daj c pacjentom nadziej na znaczne zmniejszenie urazu około- operacyjnego.