Głos Pacjenta Onkologicznego Nr 5/2019 (38)

4 „Głos Pacjenta Onkologicznego” nr 5, październik 2019 Projekt realizowany ze środków PFRON Temat numeru wskazania do procedury przeszczepo- wej, alternatywą może być zastosowa- nie piksantronu. Mniej opcji leczenia jest dla cho- rych starszych, chorych w złym sta- nie ogólnym lub tych, którzy nadal mają chorobę oporną po kolejnym leczeniu. Propozycją dla nich może być udział w badaniach klinicznych z nowo testowanymi lekami. Niestety nie wszyscy chorzy mogą kwalifikować się do badań ze względu na restrykcje kryteriów włączenia i wyłączenia. Perspektywy leczenia Nową opcją, która rozwinęła się w ostatnich latach jest leczenie autolo- gicznymi przeciwciałami chimerowymi anty-CD19 (CAR-T). Około 35–40% chorych z oporną, jak i nawrotową postacią chłoniaka z rozlanych du- żych komórek B uzyskuje długotrwa- łą remisję choroby. Metoda ta składa się z kilku etapów: pobranie w ośrodku leczenia limfocy- tów T od chorego metodą aferezy (me- toda automatyczna, za pomocą której przy użyciu separatora można oddać konkretny składnik krwi, a pozostałe elementy krwi zostaną zwrócone daw- cy), wprowadzenia do limfocytów chi- merowego receptora anty-CD19metodą inżynierii genetycznej w specjalistycz- nej placówce, oddanie choremu zmie- nionych chimerycznych limfocytów T metodą wlewu dożylnego, leczenie po- wikłań terapii. Czas pomiędzy pobra- niem, a oddaniem CAR-T wynosi od 3 do 5 tygodni. Samo leczenie obar- czone jest znacznymi powikłaniami: toksycznością neurologiczną, zespołem uwalniania cytokin, neutropenią, ma- łopłytkowością. Mimo tego, leczenie to wydaje się być obiecujące. Na świecie zarejestrowanodwaprepa- ratyCAR-T: tisagenlecleucel (Kymriah) i aksykabtagen cyloleucel (Yescarta) . Niestety z danych pokazanych na kon- ferencji ASH 2019 wskazano, że jest to terapia tylko dla 10–40% chorych na oporną lub nawrotową postać chłonia- ka z rozlanych dużych komórek B. Pa- cjenci w złym stanie ogólnym, z szybko progresującą chorobą, wysoką aktywno- ścią LDH, aktywną infekcją wirusową i innymi chorobami współistniejącymi nie kwalifikują się do tej metody terapii lub nie odnoszą z niej korzyści. Z tego powodu badane są nowe, kolejne posta- ci CAR-T. Obecnie dla postaci opornych i nawrotowych chłoniaka z rozla- nych dużych komórek B badane są również przeciwciała bispecyficz- ne, inhibitory EZH2, nowe prze- ciwciała monoklonalne oraz inne nowe leki. Dzięki nim kolejni pa- cjenci będą mieli szanse na długie remisje. Chłoniak grudkowy (FL, follicular lymphoma ) należy do chłoniaków nie-Hodgkina (NHL, non-Hodgkin lymphoma ) rozwijających się z doj- rzałych limfocytów B i charaktery- zuje się powolnym (indolentnym) przebiegiem klinicznym. Jest drugim, pod względem częstości występowania chłoniaków nie-Hodgkina, w Stanach Zjednoczonych oraz Europie Zachod- niej stanowi około 15–20% wszystkich chłoniaków tego typu i aż 70% chłonia- ków indolentnych. W krajach Europy Zachodniej zapadalność na chłoniaka grudkowego szacuje się na 5 przypad- ków na 100 tys. osób na rok, a media- na wieku przy rozpoznaniu wynosi 60 lat. Wyróżnia się 3 podtypy histopato- logiczne chłoniaka grudkowego: G1, G2, G3 (warianty A i B). Objawy chłoniaka grudkowego U chorych na chłoniaka grudkowe- go, podobnie jak w innych powolnych chłoniakach nie-Hodgkina, objawy ogólne choroby występują rzadko, zwykle w okresie progresji lub znacz- nego zaawansowania choroby, a także w przebiegu transformacji chłoniaka grudkowego w chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL). Do ob- jawów ogólnych zaliczamy: gorączkę powyżej 38 o C, trwającą bez uchwytnej przyczyny dłużej niż 2 tygodnie i/lub poty nocne i/lub chudnięcie (utratę co najmniej 10% wagi ciała w czasie nie dłuższym niż 6 miesięcy). Głównym objawem klinicznym chło- niaka grudkowego jest limfadenopa- tia (powiększenie węzłów chłonnych), najczęściej bezobjawowa. Węzły chłon- ne powiększają się zazwyczaj powoli, są niebolesne, skóra nad nimi pozostaje niezmieniona, rozmiarami przekraczają średnicę 2 cm i wykazują tendencję do Prof. dr hab. n. med. Ewa Lech-Marańda jest konsultantem krajowym w dziedzinie hematologii i dyrektorem Instytutu Hematologii i Transfuzjologii wWarszawie. Posiada specjalizacje z chorób wewnętrznych, hematologii i transplantologii klinicznej. Wspiera organizacje chorych na nowotwory krwi, jest naszym partnerem w tworzeniu jak najlepszej, kompleksowej opieki nad pacjentem hematoonkologicznym. Chłoniak grudkowy