Lektura obowiązkowa
2019-09-05
W zeszłym roku ukazała się książka Zbigniewa Wojtasińskiego „Życie z rakiem. Jadowite węże w koszyku”, która wywoła duże zainteresowanie wśród czytelników, zwłaszcza tych, dla których rak to codzienność – chorych na nowotwory i ich bliskich.
Na początek kilka słów o autorze. Zbigniew Wojtasiński jest filozofem, dziennikarzem zajmującym się tematyką medyczną i popularnonaukową. Publikuje na łamach „Rzeczpospolitej”, „Wprost”, współpracuje z Polską Agencją Prasową. Jest zdobywcą wielu nagród. Książka „Życie z rakiem” została nagrodzona wyróżnieniem w konkursie Lider Roku 2014 w Ochronie Zdrowia w kategorii Media PR, a także otrzymała nagrodę Klubu Dziennikarzy Medycznych.
Zacznijmy od tytułu. Jak przyznał sam autor miał z tym kłopot, długo dyskutował o tytule z żoną i zadawał sobie pytanie: Czy powinien on brzmieć – Życie z rakiem, czy Życie po raku? Ostatecznie zwyciężyła pierwsza wersja. Ponieważ uznał on, że współcześnie, dzięki osiągnięciom medycyny rak jest w odwrocie, staje się chorobą przewlekłą, a problem polega na tym, by nauczyć się z nim żyć. I o tym głównie jest ta książka – o odkryciach współczesnej nauki, która zwłaszcza w ostatnich latach, zrobiła ogromny postęp w dziedzinie zwalczania chorób nowotworowych, wprowadzając przełomowe terapie. Można się z niej dowiedzieć wiele o metodach leczenia raka sięgających do osiągnięć biologii molekularnej, genetyki, immunologii, które znajdują zastosowanie w nowoczesnych spersonalizowanych terapiach celowanych. Wojtasiński nazywa je terapiami szytymi na miarę. Autor, bywalec międzynarodowych konferencji medycznych, swobodnie porusza się w świecie współczesnej medycyny, przybliżając czytelnikom w sposób przystępny jej osiągnięcia, trudne do zrozumienia dla kogoś, kto nie zajmuje się tymi zagadnieniami na co dzień.
Jednak opis samych odkryć medycznych, nawet znakomity literacko, byłby nudny, pozbawiony życia, gdyby autor nie osadził go w tym, co czytelników najbardziej interesuje – w autentycznych historiach ludzi zmagających się z rakiem. Dzięki temu ta znakomita edukacyjna książka zyskała najważniejszy walor – terapeutyczny. Stała się źródłem nadziei i wsparcia dla chorych i ich rodzin. Są wśród bohaterów „Życia z rakiem” ludzie znani i wiele znaczący we współczesnym świecie – co przydaje książce atrakcyjności – są też osoby, których imiona i nazwiska niewiele nam mówią, ale najważniejsze są ich historie, świadczące o tym, że można żyć i wygrać z rakiem.
No właśnie, czy można wygrać z rakiem? Czy można raz na zawsze z nim wygrać, wyleczyć się i zapomnieć, że miało się chorobę nowotworową? Jak pisze autor wystarczy jedna mała, zbuntowana, samolubna komórka, aby rak wrócił i znowu zaatakował, by nastąpił nawrót. Mimo najlepszego leczenia, zastosowania wszystkich możliwych metod zdarza się, że zostaje jedna komórka, która dostaje się do krwi i zaczyna krążyć w organizmie, wyczekując na moment słabości, na spadek odporności, wtedy atakuje. Rak jest jak „Jadowite węże w koszyku”, które leżą spokojnie, pod przykryciem nie wzbudzając żadnych podejrzeń, ale niespodziewanie mogą wypełznąć i nagle ukąsić śmiertelnym jadem. Autor na wielu przykładach opisuje podstępny charakter choroby nowotworowej, która nawet osobom wyleczonym nie pozwala o sobie zapomnieć, jest stale gdzieś z tytułu głowy, każe odwracać się, spoglądać w przeszłość. Czy to znaczy, że rak nas pokonał, bo jest stale obecny w naszym życiu? Czy ktoś, kto umiera przegrywa z rakiem? Te i wiele innych trudnych pytań – np. o sens uporczywej terapii – stawia ta interesująca książka. Autor nie zawsze jednoznacznie na nie odpowiada, bo nie ma jednej odpowiedzi, kiedy chodzi o los i życie konkretnego człowieka. Trzeba sobie odpowiedzieć samemu, trzeba nauczyć się żyć z rakiem i to będzie nasza wygrana. Takie jest przesłanie tej mądrej i ciekawej książki, której lekturę uważam za obowiązkową.
Aleksandra Rudnicka
GPO 1/2015
Autor tekstu:
