Andrzej Godlewski

Liryczne „zmagania z rakiem” Andrzeja Godlewskiego

Andrzej Godlewski ma 47 lat, jest dziennikarzem. Pracował w Telewizji Polskiej, „Dzienniku” i „Polska The Times”. Publikował w „Rzeczpospolitej”, „Gościu Niedzielnym”, „Wprost”, a także w prasie zagranicznej. Zajmuje się przede wszystkim sprawami europejskimi i gospodarką. Choroba nowotworowa stała się dla niego źródłem emocji, przeżyć i refleksji, które zawarł w krótkich lirycznych utworach.

Czerniak oka to bardzo rzadko spotykany nowotwór złośliwy. W Polsce choruje na niego 6–7 osób na milion mieszańców. Od jesieni 2016 r. wiem, że ja również trafiłem ten mało szczęśliwy los w tym dziwnym totolotku. Guz rozwija się przeważnie bardzo powoli. Jeśli powstaje wewnątrz gałki ocznej, to bez szczegółowych badań trudno go wykryć. Tak właśnie było w moim przypadku. Dopiero, gdy nagle zauważyłem pogorszenie widzenia w lewym oku, okazało się, że mam – jak mówią fachowo lekarze – „zmianę rozrostową”. Innymi słowy to po prostu nowotwór, który zabiera widzenie, niszczy gałkę oczną, a po przerzutach na inne organy może prowadzić do śmierci. Na szczęście trafiłem w dobre ręce lekarzy pod kierownictwem prof. Bożeny Romanowskiej-Dixon ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, którzy napromieniowali guz specjalną płytką radioaktywną. Teraz czekamy na efekty tej terapii… Mam żonę i córkę. Moja walka o zdrowie jest także walką dla nich. Ci, którzy dłużej zmagają się z rakiem, wiedzą, że to tak naprawdę dopiero początek. Badania, kontrole i ewentualne nowe terapie wymagają wielu sił i środków. Jestem bardzo wdzięczny wszystkim, którzy mnie w tym wspierają w ramach Fundacji Onkologicznej Nadzieja. Mam nadzieję, że Was nie zawiodę!

MEDYCYNA

Miał pan ciekawy dyżur

– stwierdził profesor z uznaniem

Młody lekarz uśmiechnął się skromnie

Nie chciał budzić zazdrości kolegów

Rzeczywiście miał szczęście

Rozpoznał w oku czerniaka

Sześć na milion mieszkańców

Niektórzy nie zobaczą go nigdy

Jak on wygląda?

Czy naprawdę jest czarny?

Proszę niech pan usiądzie

i popatrzy na wprost

Każdy z lekarzy chciał skorzystać

z odkrycia kolegi

Cierpliwie uczę przyszłych docentów

SIOSTRA

Jej twarz jest jak lustro

Widzę że nie jest dobrze

Twarz opuchnięta

Blizny pod okiem

Na czole siniaki

Zamiast łez krople krwi

Zmienimy opatrunek - mówi

A teraz dam panu kroplówkę

Słyszę, że odchodzi ten,

co świdrował mi głowie

OKO

Jednym okiem widać więcej

Zauważam gesty

których wcześniej nie znałem

Czuję spojrzenia puszczone ukradkiem

To tych co się troszczą

Tam gdzie cienie dostrzegam już światło

Zniknęło to co nieważne

Kąt patrzenia nie jest już taki ostry

Widzę więcej miłości

Wszędzie

GPO 1/2017

» powrót